Carel Eiting doet zijn kant van het verhaal

Carel Eiting heeft zijn verhaal gedaan over de transfer van FC Volendam naar FC Twente. In de Tubantia licht de middenvelder zijn kant van het verhaal toe.

“Ik ben nu bij FC Twente, maar ik had hier twee maanden geleden al willen zijn. Je zit je enorm te verbijten als je de jongens die Europese wedstrijden ziet spelen. Deze zaak heeft alleen maar verliezers opgeleverd”, begint Eiting. De opluchting na de uitspraak vorige week was gigantisch groot. Niet alleen voor mij, maar ook voor mijn hele familie. (…) Er zijn veel dingen over mij gezegd die niet kloppen. Dat was schadelijk voor mij, mijn familie, maar ook voor mijn ploeggenoten. Dat had ik willen voorkomen. We hebben gevraagd aan Volendam of ze de media er buiten wilden houden. Door uitspraken in de pers is alles nog veel groter geworden.”

“Het eerste punt was dat ik voor mezelf een kans zag om te gaan spelen en dat ik in goede handen was, omdat ik Ruben Jongkind (de directeur, red.) en Wim Jonk (de trainer, red.) goed kende. Met die twee had ik altijd heel prettig samengewerkt bij Ajax. Ruben was ook een vriend. Hij is drie keer met me mee geweest op vakantie, ik heb met hem getraind en toen hij geen huis had, is hij bij me ingetrokken. Mijn vriendin woonde op dat moment bij mij en mijn broertje sliep af en toe ook nog bij me. Dus dat geeft wel aan hoe hecht de band was.”

“Punt twee was dat ik weg kon na een jaar”, vervolgde Eiting. “Ik wilde een jaar knallen, alles geven voor Volendam en dan hopen op een mooie vervolgstap. Iedereen die erbij is geweest, weet dat we dit zo hebben afgesproken. Voor mij was het van fundamenteel belang dat ik weg zou kunnen als er een club zou komen waar ik naartoe wilde. Als dat niet het geval was geweest, als Volendam dat zelf had kunnen bepalen, dan had ik nooit voor de club gekozen. Dan had ik nooit mijn handtekening gezet. Daarom hebben we ook een bijlage afgesproken in het contract, met daarin de veelbesproken clausule. Als er toch problemen zouden ontstaan, dan zouden we daar op terug kunnen vallen.”

Win-winsituatie

“Wij dachten dat het een win-winsituatie was, omdat ik weg zou kunnen voor in elk geval de gemaakte kosten. Maar we wilden uiteraard een zo hoog mogelijke transferprijs realiseren. Stel: er zouden meerdere clubs komen, dan was dat voor beide partijen goed geweest. Het contract was zo opgetekend, dat iedereen ervan zou profiteren. Ik wilde juist dat Volendam nog wat aan mij zou verdienen. Maar er is naast FC Twente nooit een club geweest die een bod heeft neergelegd.”

Verschillende interpretaties

“Achteraf gezien is het allemaal kennelijk te vaag geformuleerd en was er te veel ruimte voor verschillende interpretaties. Maar dat heeft er ook mee te maken, dat we de afspraken hadden gemaakt op basis van vriendschap. In een vriendschap moet je elkaar kunnen vertrouwen. Daar heb ik wel van geleerd, want nu zou ik nooit meer zo’n contract laten opstellen. Voor mij was alles heel snel duidelijk: ik had begin juli mijn keus voor Twente al gemaakt, maar Volendam heeft het anders geïnterpreteerd. Zij vonden dat ik alleen weg mocht als een club zou betalen wat zij wilden hebben en ze wilden niet meer meewerken. Daar is een groot verschil van mening over ontstaan. Als we sneller bij elkaar hadden kunnen komen, voor alle hectiek, dan hadden we al het gedoe misschien kunnen voorkomen.”

Geen tegenbod

“Er is wel eens gezegd dat Twente en Volendam er bijna uitwaren. Maar Volendam heeft nooit een tegenbod gedaan na het finale bod van FC Twente. Weken later, eind augustus, vijf dagen voor het sluiten van de transfermarkt zijn ze om 21.00 uur voor het eerst in al die weken met een tegenvoorstel gekomen. Dat tegenvoorstel lag zo ver weg van het finale bod van Twente, dat verder onderhandelen geen zin meer had. Hun tegenbod was 250.000 euro meer dan de miljoen euro die was geboden. Daar bovenop zou Twente nog eens 125.000 euro meer moeten betalen als ik meer dan 50 procent van de wedstrijden zou spelen. En nog eens 125.000 euro bij het behalen van voorrondes Europees voetbal. In onze ogen was dit een gegarandeerde vijf ton extra, omdat het allemaal zaken waren die te realiseren zijn. En dan wilden ze daarnaast ook 10 procent doorverkoop, en nog eens 10 procent doorverkoop bij een transfer daarna. Daar bovenop wilden ze dat ik zou afzien van gemaakte financiële afspraken die betrekking hebben op het afgelopen seizoen. Dan weet je dat het onmogelijk is het met elkaar eens te worden.”